Het begon allemaal in groep 7 op de Daltonschool St. Jozef in Lemmer. Meester Hilko vertelde ons dat de Nederlandse Waddeneilanden tot de mooiste stukjes natuur van Europa behoren. Hij leerde ons een handig ezelsbruggetje om de volgorde van de eilanden te onthouden: TV-TAS – Texel, Vlieland, Terschelling, Ameland en Schiermonnikoog.

Toen we in 2011 met KiteActive begonnen en onze eerste downwinders in Brazilië organiseerden, kregen we de smaak te pakken. Reizen vol avontuur, actie en wind: dat wilden we vaker doen, en het liefst over de hele wereld. Één van onze allereerste trips was een zeiltocht langs de Waddeneilanden, aan boord van de traditionele klipper Manna van schipper Roel. Samen met de deelnemers gingen we op zoek naar de allermooiste kitespots van de Waddeneilanden. De schoonheid van de Waddenzee en de unieke kitesurfspots grepen ons meteen. Sindsdien organiseren we jaarlijks meerdere Waddentochten. Tijdens één van die weekenden ontstond een wild idee: de hele TV-TAS downwinderen met je kite!

Prokiter Roderick Pijls is vanaf het begin nauw betrokken bij KiteActive. Hij begeleidde veel van onze reizen, en vanaf 2020 ook steeds actiever in de organisatie. Toen ik hem vertelde over mijn plan voor een TV-TAS downwinder, hoefde hij niet lang na te denken. Actie! Roderick dook meteen in de logistiek, vergunningen, veiligheid en routeplanning. In 2022 was het dan eindelijk zover: het event kon online op onze website! Binnen 24 uur was de trip volledig uitverkocht – een unicum voor ons. Onze klantenservice, onder leiding van AJ, werd overspoeld met mails, appjes en telefoontjes: Is er nog plek? Met meer dan 400 mensen op de wachtlijst beseften we dat we iets bijzonders in handen hadden.

Maar goed, een leuk idee hebben is één ding – dat hebben we allemaal wel eens. Het succesvol realiseren is waar de uitdaging ligt. In onze sport draait alles om de juiste omstandigheden. Voor deze tocht hebben we specifieke condities nodig: een stabiele west-noordwestenwind van kracht 5 tot 6, idealiter twee dagen achter elkaar. Met slechts drie mogelijke weekenden in september wisten we dat we ook een flinke portie geluk nodig hadden. Gelukkig staan september en oktober bekend om de eerste herfststormen.

Tijdens ons Waddenfeest in het eerste weekend van september bekeken we de voorspellingen. Op de radar verscheen een krachtige NW-wind van 7 Beaufort. De spanning begon te stijgen – dit zouden zomaar de perfecte omstandigheden kunnen zijn voor onze langverwachte tocht. Het leek alsof de weergoden ons plan goedkeurden. Maar al snel bleek dat het te heftig zou worden om de tocht verantwoord door te laten gaan. We besloten het weekend niet uit te varen – een moeilijke, maar uiteindelijk verstandige beslissing. Toch besloten we met een deel van het KiteActive-team een deel van de route te varen, om het gebied nog beter te leren kennen en alvast te trainen. (Wil je daarover meer lezen? Check dan onze blog!)

Het tweede weekend was het al snel duidelijk: geen goede wind. Maar het derde weekend… dat zag er plotseling geweldig uit. Een zuivere west-noordwesten wind, kracht 6 – precies wat we nodig hadden! We konden het bijna niet geloven.

Elke dag checkten we de weersvoorspelling minstens honderd keer. Je leeft ervoor: gaat de wind wegvallen? Komt hij terug? Draait hij van richting? We moesten zeker weten waar we aan toe waren – er komt immers flink wat logistiek bij kijken. Gelukkig konden we vertrouwen op de accurate voorspellingen van Tobias op Weer.nl. Twee perfecte dagen wind uit het west-noord-west. We waren er klaar voor.

Oorspronkelijk wilden we starten op de kop van Texel, maar er werden grote vertragingen op de veerboot voorspeld. Gelukkig vonden we snel een oplossing: we verlegden de start naar Den Helder. En zo werd DEN’ TV-TAS geboren.

Zaterdag 1 oktober 2022

Eindelijk was het zover. Na een onrustige nacht met een storm die over Nederland raast, de regen die non-stop tegen het raam tikt en een paar nachtmerries, zijn we om 07:30 uur met het KiteActive team vanuit Lemmer gereden. Toen we bij de Afsluitdijk aankwamen, zagen we dat de storm volledig was geluwd en dat er veel minder wind stond dan de voorspelling aangaf. Eenmaal aangekomen in Den Helder stonden er 33 mensen vol spanning te wachten in hun wetsuits en de adrenaline gierde door de lucht. Dit noemen wij ook wel de bekende kitesurfkriebels.

Na een briefing van ons team, het toewijzen van de maatjes en het overhandigen van SafeTRX-horloges, begon de club met Felix voorop en Thomas achteraan de leiding over de bezemwagen. Je kunt de functie van ons team vergelijken met die van een groep herdershonden. Ons doel is om de groep bij elkaar te houden, het tempo te bepalen en ervoor te zorgen dat er geen ongelukken gebeuren.

Helaas werd al snel duidelijk dat onze online briefing en de vele waarschuwingen over hoe moeilijk deze tocht was niet genoeg waren om iedereen op het juiste niveau te laten starten. De eerste twee vielen uit op Den Helder, gevolgd door één op Texel. Helaas hebben zij de reis niet kunnen voltooien.

Omdat we in het begin veel tijd verloren, begonnen we met een achterstand. De druk werd opgevoerd, we moesten verder met de club die het kon. Aangekomen bij de Razende bol, snel naar zeehonden zwaaien en verder naar Texel. Hier kwamen enorme golven binnen, maar gelukkig speelde iedereen op safe. Geen ruimte voor fouten, wij willen kilometers boeken! Door de drukte achterin raakten de kopgroep en de achterhoede veel te ver uit elkaar en moesten wij en de kopgroep lang wachten bij paal 17. Gelukkig werden we daar goed verzorgd en konden we wat eten. energierepen en drinkwater. Nadat Jelle Hak en Klaas Einte Adema 7 kilometer terug waren gevaren om de achterhoede te helpen, maakten we weer verbinding met de groep en konden verder, maar we hadden veel tijd verloren, ruim 2 uur vertraging. Het tempo moest omhoog en de boodschap was duidelijk: we moeten naar Vlieland. Hierna konden we gelukkig de snelheid oppakken en zeilden we langs de Slufter (een prachtige lagune op Texel). We bereikten Cocksdorp in een half uur en zagen in de verte de Vliehors. Tussen de eilanden bevond zich het nautisch team van Fryslân. Walter van Berkum en Joris de Wit, twee doorgewinterde schippers uit de bruine vloot en goede vrienden, zijn gevraagd om met een RIB de veiligheid tussen de passages te waarborgen. Dit is misschien wel een nog groter avontuur dan op de vlieger. Als kitesurfer ben je in bijna alle omstandigheden heel flexibel, dat kan niet gezegd worden van een RIB in torenhoge golven van alle kanten, zandbanken etc. Deze mannen hebben hun leven gewaagd om jouw veiligheid te garanderen en dat verdient wat mij betreft een status ovatie!

Waar we het mis mee hadden, was dat we veel tijd hadden verloren, en dus ook water. Het water trok zich terug en dit betekent dat de Vliehors (ook wel de Sahara van Fryslân genoemd, een enorme zandbank aan de kop van Vlieland) grotendeels droog stond. In één keer moesten we geen downwinder, maar een stevige upwinder varen om deze zandbank te omzeilen. Toen we op Vlieland aankwamen kwamen er gigantische walsen uit de Noordzee, je moest echt even nadenken welke kant je op ging. Een aantal mensen maakte tijdens deze overtocht de fout om te veel aan de wind mee te gaan, wat hen duur kwam te staan, namelijk nog meer tegen de wind in varen. Het is uiterst belangrijk om bij het oversteken de lijnen van ons team te volgen.

Toen we op Vlieland aankwamen, was iedereen behoorlijk zonder energie. Het was al 14:00 uur en we hadden nog niets gegeten behalve wat energierepen en we waren al vijf uur non-stop op het water. Gecombineerd met de vele golfbrekers op Vlieland die voor vreemde golven zorgen, was het een flink stuk om bij het Badhuys te komen waar we van hardcore omstandigheden aan de Noordzee in één klap naar fine dining gingen, lekker warm binnen in een heerlijke ambiance, lunchen met soep en een broodje. kroket en een gezond broodje.

De lunch gaf ons voldoende energie om de laatste oversteek van de dag, Vlieland – Terschelling, te trotseren. Een grote oversteek van 13 kilometer en berucht om zijn stromingen, zeegolven en verborgen zandbanken. Bij het verlaten van Vlieland waren de golven prachtig, “downwind downwind, wave after wave, turn after turn” (beluister downwind song op spotify). Eenmaal onderweg kwam de groep terecht in megahoge zeegolven tot wel 4 meter hoog. Het was een ongelooflijk gevoel om door Moeder Natuur hoog boven het water getild te worden, het volledige overzicht te hebben en dan langzaam in slow motion weer opgeslokt te worden door de grijze Noordzeemassa en niets anders om je heen te zien dan water. De reis is goed verlopen en iedereen heeft veilig gevaren.

Via de secret spot reisden we langzaam langs de kust en zagen de finish van dag 1: West aan Zee! 1 voor 1 kwamen de deelnemers over de finish en het geluk barstte van je scherm.  De Arriva bus stond netjes klaar en bracht ons direct naar ons hotel in West Terschelling. Een geweldige plek met een prachtig uitzicht. Waar we heerlijk hebben gedoucht en daarna doorgingen naar de Wigwam om met zijn allen heerlijk te eten en een wedstrijdje stoere verhalen vertellen deden. De kopgroep ging een paar biertjes drinken in schipperscafé ’t Zwaantje en uiteindelijk lag iedereen uitgeput en 100% verzadigd in bed.

Met de wind in de rug racete de groep weg onder leiding van Thomas Vidal die vandaag aan de leiding reed. Het was echt een genoegen. Dag 1 zat ik op een strapless Appletree Klokhouse en dag 2 op een Sweet Shotgun. Ik heb echt genoten van beide borden. Op onze twintip konden we echt met grote snelheid over het vlakke water racen. Net onder het strand langs planken met topsnelheid, van onze trainer Klaas Einte Adema (Nederlands kitesurf kampioen 2008), 89,9 km/u!! We hadden een goed tempo en waren al snel aan het einde van Terschelling. De duinen worden langzaam kleiner en veranderen in een steeds breder wordende zandbank. In de verte zie je duidelijk de vuurtoren van Hollum uit het landschap steken en het doel is duidelijk. Alle koppen bij elkaar, briefing voor de oversteek en gaan met die banaan. Het leuke van deze oversteek is dat hij niet zo lang duurt en je duidelijk een punt hebt om naartoe te varen. Het is echter een wildwaterbaan tussen de eilanden. Bubbelbaden, klotsende poelen, piramide golven, een gigantische eierdoos, kortom chaos waar je overheen moet vliegeren alsof je op een rodeo paard zit. Als je wordt weggegooid, ben je eigenlijk meteen uit, de stroming grijpt je board en in die omstandigheden is het ontzettend belangrijk om hem meteen weer op te vangen en weer op je board te springen. Gelukkig verliep de oversteek zonder problemen en zeilden we een mooi parcours richting Ameland. Bij aankomst op Ameland waren we meteen bij de geheime lagune waar we een korte sessie en een pitstop hadden om wat te drinken en bij te komen. Daarna zijn we meteen verder gegaan met ontzettend mooie golven, topomstandigheden en een heerlijke sessie. De kust verdween en vanaf Ameland kwamen we bij de Kus aan. Een heerlijk mooie plek waar we genoten van ons lunchpakket en genoten van de omgeving. Nu stond er nog één hindernis op het programma, de langste en tevens zwaarste overtocht van Ameland naar Schiermonnikoog.
Een totale overtocht van maar liefst 14 km. Vanaf Ameland kun je de vuurtoren, met goed zicht, nog net zien. Midden tussen deze twee eilanden ligt The Reef, een grote zandbank die extreem turbulent water creëert. Hier hadden we de zwaarste omstandigheden van de tour. Gigantische piramidegolven die je soms uit het niets omhoog gooiden. Het was echt een enorme uitdaging om op je board te kunnen blijven.

Ik was samen met Jelle Hak de bezemwagen en de reis verliep voorspoedig tot we bij de dodemanshoek aankwamen. Al snel zagen we dat één persoon achterbleef en het tempo van de groep niet meer kon bijhouden. Hij had moeite zijn board terug te vinden, werd keer op keer afgeworpen en kreeg, mede omdat hij zo ver achterop raakte, een kleine black-out op een plek aan de Noordzee waar je eigenlijk geen black-out en/of paniekaanval wil hebben. hebben. Met vallen en opstaan ​​hebben we hem hier doorheen gecoacht en naar rustiger vaarwater gebracht waar hij zijn spirit weer vond en gelukkig gedurende dit hele evenement zijn hoofd heel koel hield en koste wat het kost zijn vlieger in de lucht hield. Dit voorval was een samenloop van omstandigheden: uitputting van 1 dag hardcore vliegeren, kiten op de rand van je niveau, concentratie verliezen, je board kwijtraken, achterop raken, je ziet de rest van de kudde verder trekken, je ligt (vooraan) van jou) gevoel, omdat Jelle en ik de hele tijd bij hem waren) helemaal alleen in de zwaarste omstandigheden waarin je ooit bent geweest. Dan moet je het hoofd koel houden en blijven nadenken. Als je dit wilt overleven, moet je niet opgeven en te allen tijde kalm blijven. Ons team heeft er alles aan gedaan om hem het vertrouwen te geven om de reis goed af te ronden. Nadat we rustiger vaarwater waren ingegaan, hebben we met de downwinder gesurft en het voelde echt als een mega overwinning om het strand van Schier onder onze voeten te hebben. voelen..

Samenvatting van DEN TV TAS

Voor mij voelde dit als het ultieme vriendenweekend. Samen met het KiteActive team waren wij de herders en hielden de groep bij elkaar en zorgden voor een veilige tocht. Iedereen heeft zijn steentje bijgedragen en de prestatie, de geweldige uitzichten, de natuur, de nietigheid van de mens, de energie van mensen die een buitengewone prestatie bereiken, de sterke vriendschappen en de bereidheid om alles te doen om iemands leven te redden.

Iemand redden onder de zwaarste omstandigheden, zoals de helden van de KNRM 100 jaar geleden deed met een houten roeiboot, door paarden in zee getrokken en met alle macht de schipbreukelingen probeerde te bereiken zonder hun eigen leven te verliezen.

De tocht had echt alles wat Nederland te bieden heeft. Heerlijke golven, enorme vlakwaterlagunes, onbewoonde zandbanken, prachtige natuur, zon, regenbogen, zeedeining, regen, harde wind, zachte wind, zeehonden en een enorme dosis plezier. Dit maakt deze reis echt één voor in de boeken en ik denk dat we het allemaal meerdere keren hebben uitgeschreeuwd van geluk.

Niveau van de tocht.

Jouw niveau is alles tijdens deze tour. Mensen onderschatten de golven, de harde wind, maar vooral de fysieke en mentale aspecten. Alles komt samen tijdens deze downwinder. Je moet met ontberingen kunnen omgaan. Je moet het hoofd koel kunnen houden in panieksituaties en je moet heel sterk zijn. Vooral aan het einde van de tocht merkten we dat sommige mensen te moe waren om de downwinder veilig af te ronden. Dit is voor ons een lastige variabele omdat wij u niet kennen. Een wijze les voor ons allemaal: Ken jezelf, ken je grenzen en neem geen enkel risico bij dit soort avonturen. Bij twijfel: doe het niet!

Zwart rijders!

Voor het vertrek van deze tour werden we gewaarschuwd voor zwart rijders. Mensen die heel graag de tocht wilden doen, maar geen plaats konden bemachtigen en besloten het op eigen houtje te doen. Wij zouden graag zien dat deze zeer duidelijke verklaring wordt afgelegd. Gebruik deze blog niet als inspiratie, zie dit niet als een avontuur, ik ga dit gewoon met een groep vrienden doen. De risico’s zijn enorm en de prijs die je betaalt als er iets misgaat is hoog en zonder kennis van de streek kom je nergens. Doe deze reis nooit zelf of met vrienden om te ondernemen.

Veiligheid van de tour

• In totaal zijn tijdens de reis 6 mensen uitgevallen. Een veel te hoog aantal dat niet had mogen gebeuren. Voor volgend jaar wordt er een proef downwinder gehouden waarbij we screenen of je wel of niet mee kunt doen.
• 9 begeleiders op het water die ruim 15 jaar kite-ervaring hebben, professionele wedstrijden hebben gevaren en in alle omstandigheden ter wereld hebben gesurft en reddingsacties uitgevoerd. Vooral dit laatste is essentieel, ons team is gespecialiseerd om u te redden. Ook hiervoor hebben wij uitrusting in onze waterdichte tas.
• Veiligheidshorloges van Safety Tracks. Zonder dit was het niet mogelijk geweest om deze reis te organiseren. Met 1 druk op de knop geeft dit horloge via satelliet jouw locatie door aan de KNRM en proberen zij een reddingsoperatie te organiseren.
• RIB of Jetski, de grote vraag is of dit de veiligheid toevoegt. Met een Rib heb je op deze plekken werkelijk niets te zeggen en ben je binnen no-time omvergeworpen. Met een jetski zou je de passages beter kunnen begeleiden, maar dat is ook erg zwaar. Voor volgend jaar gaan we kijken hoe we dit nog beter kunnen organiseren, maar je moet er altijd vanuit gaan dat geen enkele boot bij jou in de buurt kan komen, maar iemand van ons team wel!!!
• Weer en omstandigheden, in samenwerking met surfweer.nl hadden we goed zicht op de weersvoorspellingen en omstandigheden zodat we de juiste kennis hadden en keuzes konden maken.
• Ervaring en kennis van het gebied. Door onze jarenlange ervaring op dit gebied kennen wij het gebied door en door, wat er tevens voor zorgt dat wij de juiste beslissingen kunnen nemen en de situatie goed kunnen inschatten.

Dit smaakt naar meer!!

Na een avontuurlijk weekend zijn we helemaal opgetogen teruggekeerd naar Lemmer en worden er al plannen gemaakt voor volgend jaar. Dit gaat door, DEN TV TAS 2023? Gaan we ook een Duitse editie organiseren? Wil je op de hoogte blijven van leuke reizen en evenementen?